Ik denk graag van mijzelf dat ik met iedereen goed door een deur kan. Dat ik ieder mens de moeite waard vind.
Soms kom ik iemand tegen die me in die overtuiging flink aan het wankelen brengt. Iemand waar ik me aan erger bijvoorbeeld. Iemand waar ik steeds meer puntjes bij kan aanwijzen die me irriteren.
Zo is daar Marie (zo noem ik haar hier) een vrouw tegen die erg zeker lijkt van zichzelf. Ik logeer een paar dagen bij haar in een stad die zij goed kent en ik nog niet. Ze geeft me graag advies over waar ik naartoe kan (moet) en waar ik vooral weg kan blijven. Ook heeft ze een (jong) kind en heeft ze uitgesproken ideeën over hoe ze haar kind wil opvoeden.
Kernkwadrant
Toevallig ken ik de kernkwadrant goed; een methode die ervan uitgaat dat elke kwaliteit die jij (of een ander) bezit ook andere kanten heeft. En één daarvan is de mogelijkheid om een ander te irriteren. Diezelfde methode legt je haarfijn uit dat dat ergeren precies hoort bij een kwaliteit van jezelf. En dat dat ergeren in ieder geval vooral met jou te maken heeft en natuurlijk niet met de ander.
Ik besluit mezelf aan een klein onderzoekje te onderwerpen. Bij de kernkwadrant heeft elke eigenschap vier kanten. Een kwaliteit kan in een te grote mate ingezet worden en is dan je valkuil. Ben je bijvoorbeeld heel precies dan kun je soms verworden tot een muggenzifter, een mierenneuker of iemand die op alle slakken zout legt. Als je die mierenneuker omdraait kom je uit op je uitdaging. Dus iemand die heel goed de grote lijnen ziet.
Als je dat vervolgens weer overdrijft kom je op de vierde hoek van het kwadrant: je allergie. Dat zou in dit voorbeeld iemand kunnen zijn die in lege termen praat. Als je dat weer omdraait kom je weer terug op je kwaliteit: een precies iemand.
Dit is slechts een voorbeeld. Ikzelf ben helemaal niet zo precies. Maar op diezelfde manier kan ik wel mijn allergie voor deze vrouw onderzoeken. Die allergie is immers slechts een allergie voor een stukje van mijzelf. Ik zal het maar betweterig noemen. Ik kom uit op het volgende: mijn kwaliteit is onbevangen, mijn valkuil naïef, mijn uitdaging wijs en mijn allergie dus betweterig.
Voor jou als lezer is het misschien niet zo boeiend en wellicht niet te volgen hoe ik nu mijn reactie op deze vrouw analyseer, maar voor mij is het helpend. Ik kan om mezelf lachen, het geeft wat lucht en in elk geval ruimte om meer ontspannen met deze vrouw om te gaan. Iets dat ze verdient; ze is mijn gastvrouw!
Voor jou kan ik ook onderzoeken wat je valkuil is, hoe je uit een allergische reactie een kwaliteit van jezelf haalt en vooral: hoe je zicht op je denken krijgt.
